Als je je roeping hoort, luister je dan?

'Creatief? Nee, ik ben eigenlijk zakenvrouw,' hoor ik mezelf zeggen. Het is zondagochtend op de leukste camping na een gezellig weekend met oude en nieuwe vrienden aan een afscheidskoffietje. Het regent, maar de vuurkorf houdt ons toch lekker warm. Ik zie mezelf in m'n Teigetje onesie, de tatoeages op mijn armen en met mijn hiking boots in de natte modder staan. Kennelijk moet mijn zelfbeeld de praktijk nog inhalen. 

Wel een beetje snel graag, want ik heb nét mijn nieuwe baan opgezegd na pas twee maanden. 

Het team daar had andere leefregels dan ik, dus ik werd daar niet gelukkig. En vrijwel direct kreeg ik fysieke klachten. Ik vond het een soort van falen om zo snel op te geven. Maar alle signalen stonden op rood. Onbewust leven kan dus niet meer. Een zegen. De klachten waren direct over toen ik besloot te stoppen.

Absoluut, bewust leven is een zegen. Maar aan de andere kant van deze zegen, ligt een kleine paniek op de loer. 

Ik heb sinds mijn 16e nooit meer niet gewerkt. Behalve toen ik ziek was. Mijn afgelopen week heb ik doorgebracht met mijn spaarcentjes tellen en in vrije tijd omrekenen. Geldstress en mijn verlangen om vanuit bezieling werken, strijden met elkaar. 

Het feit dat ik morgen 50 word, helpt niet echt.

Manifestatie. Ik geloof erin dat wat je aandacht geeft, groeit. Ik vertrouw, niet zozeer op het universum. Wel op weten wat je wilt, en er dan naar toe werken. Erover praten, schrijven, klankborden, zoeken. Iets niet doen, omdat het me afleidt van wat ik wel wil worden, vind ik eigenlijk heel logisch. 

Toch ben ik ook bang. Oude angsten fluisteren dat zelf je baan opzeggen zonder vangnet heel gevaarlijk is. 

Oud gedachtengoed, is dat intuïtie, of simpelweg iets om bewust te ervaren en dan achter me te laten? Ouder worden heeft juist deze voordelen - je eigen gevoel leren volgen.

Ik voel dat ik weet wat ik wel wil doen en vooral waarvoor ik werken wíl. Maar dat is iets geheel anders dan wat ik tot nu toe gedaan heb. 

Alle stappen die ik de afgelopen jaren gezet heb, brengen me logischerwijs op dit pad.

Mijn laatste bedrijf verkocht, omdat ik niet meer warm loop voor winstdoelstellingen. Een houten huisje in Zweden in de wilde natuur gekocht om soms tussen de elanden en berensporen te zijn. Het stenen Scheveningen verruild voor lange boswandelingen aan het begin van iedere dag. 

Logisch dat het oude (werken) niet meer werkt. 

Echter, durf ik het aan om erop te vertrouwen dat ik in een heel ander veld kan gaan werken, nu nog?

Toen las ik vanochtend de blog van Koen de Jong, 'Hoe vind je je roeping, of hoeft dat niet?'. 

Zucht. Tijd voor een lange boswandeling en daarna een nieuwe motivatiebrief voor de open sollicitaties. 

gestaltGestalt therapieGelukkig zijnGezondheidAardswerkenroeping